Walls

Shibata Oju

46''

I expressed a poem as a typomotion, instead of reading it aloud or expressing it in pictures. I tried to represent a vision with texts and motions. I felt “delicate” blockades in the poem when I read it. I hope I managed to visualize this "delicate" element that I cannot describe. This work, "Wall", was published in 1896. I did not understand what "wall" in this poem means. I wonder if "Walls" have a deeper meaning for the Greeks. The Ancient Greeks attached great importance to funerals for sending life after death. I heard people who committed suicide, children and slaves were buried. Citizens were only allowed to be cremated. Babies who were born within 40 days were filled with a hollow of a house wall. The ancient Greeks thought that a body without a soul was dirty so they cleaned dead bodies with fire. It meant that the body, if not burnt, had a very dirty soul. So unclean souls wriggled in the walls of houses, were unclean and a stagnant atmosphere dominated. I feel their customs are creepy and inhumane and they are very different from ours. There is a big cultural gap between their custom and ours. About Cavafy's poem "Walls", I felt negative and blocked. But I am unable to know what Cavafy wanted to express in this poem, because his poem was written over 100 years ago. I thought there is a generation gap between the “blockades” that I felt from his poem and Cavafy’s “blockades”. I was inspired by these two gaps. I found this very interesting and difficult at the same time, so I tried to bridge this gap by making this animation.

Αντί μέσω αφήγησης ή προβολής εικόνων, επέλεξα να αποδώσω το ποίημα με την τεχνική του typomotion. Προσπάθησα να αναπαραστήσω ένα όραμα με κείμενα και κινήσεις. Διαβάζοντάς το, ένιωσα μία σχεδόν ανεπαίσθητη περιθωριοποίηση. Ελπίζω να κατάφερα να το απεικονίσω εξίσου ανεπαίσθητα, αν και αδυνατώ να το περιγράψω με λόγια. Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1896. Δεν είμαι σίγουρος για το τι σημαίνει «τείχος». Αναρωτιέμαι αν η έννοια των «τειχών» έχει σπουδαία σημασία για τους Έλληνες. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν μεγάλη σημασία στις κηδείες και στη μεταθανάτια ζωή. Έχω ακούσει ότι μόνο όσοι αυτοκτονούσαν, τα παιδιά και οι δούλοι ενταφιάζονταν. Μόνο οι πολίτες αποτεφρώνονταν. Τα βρέφη δε που πέθαιναν πριν σαραντίσουν, θάβονταν σε τοίχους σπιτιών. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ένα σώμα χωρίς ψυχή είναι βρόμικο έτσι καθάριζαν τα σώματα με τη φωτιά. Οι ακάθαρτες ψυχές προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους τοίχους των σπιτιών, και δημιουργούσαν μια βαριά και βρόμικη ατμόσφαιρα. Νιώθω ανατριχίλα και απέχθεια για τα ταφικά έθιμά τους, επειδή είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά μας σήμερα.  Υπάρχει ένα μεγάλο πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα στα έθιμά τους και τα δικά μας. Σχετικά με το ποίημα Τείχη, ένιωσα ένα αρνητικό συναίσθημα, σαν αποκλεισμό. Δεν μπορώ ωστόσο να γνωρίζω τι στ’ αλήθεια ήθελε να εκφράσει ο Καβάφης με αυτό του το ποίημα. Γράφτηκε πριν από ένα αιώνα γι’ αυτό και πιστεύω ότι υπάρχει ένα χάσμα γενεών, μεταξύ των όσων ένιωσα εγώ μέσα από το ποίημά του και εκείνων που ο ίδιος ένιωσε γράφοντάς το. Εμπνεύστηκα, λοιπόν, από τα δύο αυτά χάσματα. Αν και δύσκολο, το βρήκα ενδιαφέρον και προσπάθησα να γεφυρώσω αυτό το χάσμα φτιάχνοντας αυτή την ταινία.